California Bilimler Akademisi'nin Yaşayan Yeşil Çatısı
Çevre için güçlü bir kolektif mesleğe sahip bir şehir olan San Francisco'da büyük bir kültürel ve bilimler akademisi tasarlandı. Tasarımcılar bilimler akademisini tasarlarken, aynı zamanda bugünün bu ortak vizyonunu ifade eden bir dil tercih ettiler. Kaliforniya Bilimler Akademisi'nin yeni genel merkezi, Doğa Tarihi Müzesi'nin çağrıştıran mekanları, nefes alan geniş yeşil çatısı ve sosyal yardım faaliyetlerinin ve araştırmaların başarılı bir şekilde bir arada yaşaması aracılığıyla; mimariyi ve yeryüzünün kırılgan olduğu gerçeğini kullanarak, doğa ve bilgi tutkularını iletmek istedi.
California Bilimler Akademisi, 1853'te San Francisco'da kuruldu. ABD'deki en prestijli kurumlardan biri olan yapı, aynı zamanda kamu deneyiminin ve bilimsel araştırmaların aynı yerde gerçekleştiği birkaç doğa bilimleri enstitülerinden de biridir.
Akademi binalarının 1989'daki Loma Prieta depremi tarafından yaygın şekilde yıkılmasının ardından, bu yeni bina için bir istişare yapıldı. Bugünkü Akademi, 1916 ve 1976 yılları arasında inşa edilmiş ve merkezi bir avlu etrafında gruplandırılmış 11 binadan oluşan selefinin Golden Gate Park sitesinde yer almaktadır. Bu binalardan üçü yeni proje kapsamında korunmuştur: Afrika Salonu, Kuzey Amerika Salonu ve Steinhart Akvaryumu. Yeni bina, orijinali ile aynı konumu ve yönelimi korumaktadır. Akademideki tüm işlevler, giriş lobisi ve koleksiyonlar için önemli bir merkez görevi gören merkezi bir avlu etrafında düzenlenmiştir. Bu bağlantı noktası, ortada açık, örümcek ağını andıran ağsı bir yapıya sahip içbükey cam bir gölgelik ile örtülmüştür.
Sürdürülebilir ve Yaşayan Yeşil Çatı
Sergi alanı, eğitim, koruma ve araştırmayı tek çatı altında birleştiren akademi, aynı zamanda doğa tarihi müzesi, akvaryum ve planetaryumu da bünyesinde barındırıyor. Bu farklı unsurların çeşitli şekilleri, bileşenlerinin şeklini takip eden binanın çatı hattında ifade ediliyor.
37.000 m2'lik kompleksin tamamı, parkın kesilmiş ve yerden 10 m yükseğe kaldırılmış bir parçası gibidir. Bu "yaşayan çatı", özel olarak tasarlanmış biyolojik olarak parçalanabilen hindistan cevizi lifi kaplarına yerleştirilmiş 1.700.000 seçilmiş yerli bitki ile kaplıdır. Çatının çevresi düzdür. Bunun yanı sıra bu yeşil çatı, doğal bir manzara gibi, çatı düzleminden yükselen çeşitli boyutlarda bir dizi kubbe oluşturmak için kenardan uzaklaştıkça giderek daha dalgalı hale gelir. İki ana kubbe, planetaryum ve yağmur ormanı sergilerini kapsar. Kubbeler, havalandırma için açılıp kapanan otomatik bir çatı penceresi deseni ile bezenmiştir.
Toprağın nemi, termal atalet olgusuyla birleşerek müzenin içini önemli ölçüde soğutur; böylece zemin kattaki ortak alanlarda ve cephe boyunca uzanan araştırma ofislerinde klima ihtiyacını ortadan kaldırır.
Yeşil çatının etrafındaki şeffaf gölgeliği oluşturan iki cam panel arasında fotovoltaik hücreler bulunur; müzenin ihtiyacı olan elektriğin %5'inden fazlası bu panellerden sağlanır.
Malzeme seçimi, geri dönüşüm, doğal aydınlatma, doğal havalandırma, su kullanımı, yağmur suyu geri kazanımı ve enerji üretimine göre mekanların konumlandırılması; tüm bu tasarım konuları projenin ayrılmaz bir parçası haline geldi ve müzenin elde etmesine yardımcı oldu. Yapı ayrıca LEED platin sertifikasına sahiptir.
