Rüzgâr Bacalı Bakım Evi Tasarımı

Hiroshi Nakamura ve NAP tarafından tasarlanan bakımevi, inatçı hastalıkları olan çocukları ve seyahat etmekte zorluk çeken ailelerini barındıran, onların günlük yaşamlarına yeniden başlamalarına yardımcı olan bir merkezdir. Pek çok aile, bu bakımevinin birlikte geçirecekleri son yolculukları olabileceğine hazırlıklı olarak geliyor.  Bu nedenle “İnatçı Hastalıkları Olan Çocuklar ve Aileleri İçin Rüya” danışan, sade bir tesis yerine çocukların çocuklar gibi olabileceği ve ebeveynlerin ebeveynler gibi olabileceği bir yer tasarlanıyor. Bu bakımevi, çocuklara hasta gibi davranmayan ve seyahat deneyimiyle aile bağını derinleştiren bir projedir. Bakımevi tedavi sonucu başarısız olduğu takdirde, ailenin tekrar ziyaret edebileceği ve sessizce hatırlamak için zaman geçirebileceği bir yer olacaktır. Ayrıca, bakımevinin insanları başkalarına karşı daha derin şefkat ve nezaket kazanmaları için eğitecek bir yer olması amaçlanmıştır.

Bu bakımevinde okyanus ikinci kat seviyesinden görülebilir, ancak müşteri, Okinawa'da olduğu gibi flora ile çevrili tek katlı bir bina istedi. Bu tasarımdaki amaç, ailelerin ve personelin birbirlerinin varlığından haberdar olarak sorunsuz bir şekilde zaman geçirebilmeleridir.

Rüzgâr Kuleleri ve Tasarımı

Mimarlar tasarımı yaparken, bütün gün tavana veya pencereye bakan yatalak çocukların bedenlerine yakın olmayı amaçladılar. Bu amaçla, göz hizası ve vücut ölçülerini göz önünde bulundurarak, dış manzaranın ve yan yatarken bile rüzgârın keyfini çıkarabilmeleri için sürgülü cam kapılar, alçak girişler, tavanlar ve 8 m derinliğinde yaklaşık 1,8 m çapında rüzgâr bacaları yerleştirdiler.  Aynı zamanda tavana sırt üstü yatarken dümdüz bakılabilen bir ışıklık konuldu. Rüzgâr bacaları gün içerisinde yükseklerden okyanus esintisini içine çekerken, yüzdürme kuvvetine dayalı havalandırma oluşturarak serin havayı kuzey bahçenin gölgesinden çeker.

Fiziksel engelli çocuklar için rüzgâr pek çok bilgi taşır: Çam koruluğunda esen okyanus esintisi, böceklerin ve kuşların cıvıltısı, yerli çiçeklerin kokusu ve gelgit ve yağmurun nemli kokusu. Bu “rüzgâr manzarası”nın (Japonca'da “rüzgâr” kelimesi iki harften oluşur; rüzgâr ve manzara) çocukları Okinawa'nın çevresine bağlayacağı düşünülüyor. Bakımevi planı, tüm odaları dışa bakan, çevreye eşit açılan dairesel bir forma sahiptir. İnsanların bir araya geldiği ortak banyo ve oturma-yemek-mutfak alanı bol gün ışığı alan bahçeye açılırken, dört kompakt konuk odası, çabuk yorulan çocuklar için biraz daha karanlık ve sessiz bırakılmıştır.

İklim Kontrollü Tasarım

Mimarlar, bu bakımevi projesi için Japonya tarafından esen rüzgâr yönü frekans istatistiklerini incelediler. Bu bağlamda su avlusu, öğleden sonra okyanustan ve nehirden yukarı doğru esen rüzgârın yönüne göre uçurumun altına ve geceleri dağlardan aşağıya doğru gelen rüzgâra göre yerleştirildi. Avlunun çevresi bu şekilde sıcaklık farkı yaratıyor, merkezdeki su havzasından serin bir rüzgâr esiyor. Yağmur ve rüzgâr, camsız çatı penceresinden içeri giriyor ve güneşten ve bulutlardan gelen aydınlatma, bu içebakış alanında anbean geçiş yapıyor. Bu sakin salonun duvarı boyunca bir bankta otururken, ışık tavan penceresinden sızar ve su havzasına yansır, tavanda alev gibi titreyen dalgalanmalar yaratır. Mimarlar buna “kalpte yanan bir alev” diyorlar ve bunu aileler için bir teşvik olarak algılıyorlar.

Çatı bahçesinin ortasındaki yuvarlak banktan mavi okyanus, kasaba ve şeker kamışı tarlalarının 360 derecelik panoramik manzarası mevcut. Merkezcil su avlusunda ve merkezkaç çatı bahçesinde, mekanlarda statik ve dinamiğin zıt davranışını hazırladılar.

Ulaşılabilir Tasarımıyla Bakımevi

Dış mekân merdivenleri, personel ve ebeveynlerin tekerlekli sandalyeyi her iki taraftan da desteklemesini kolaylaştırmak için tasarlanmıştır. Genellikle bir engel olarak kabul edilen merdivenler, olumlu bir şey olarak görülmüş, şefkat ve hatıraları tetiklemiştir. Bu, “Engelsiz tasarımlar onların özgürlüklerini ve saygınlıklarını korur, ancak tüm engelleri ortadan kaldıramayız” diyen müşterinin felsefesine dayanmaktadır. Bunun yerine hepimiz için var olan fiziksel ve zihinsel engelleri fark etmek, birbirimizi anlamak ve yardımcı olmak gerekiyor. Bunu harekete geçiren engeller, burada olmak güzel.” Yukarıda anlatıldığı gibi çocukların göz hizası ve küçük bedenleri için tasarlanmış mekanlar elverişsiz olabilir ve bazen sağlıklı kişiler için engel teşkil edebilir.

Mekân aynı zamanda engellileri eğitmeye de hizmet ettiğinden, bu yaklaşımı hayal etmenin ve başkalarının fizikselliğiyle birleşmenin engelsiz bir toplumun temeli olarak hizmet edeceği inancıyla denedik. Böyle bir “davranış pratiği” aracılığıyla, bu yerin parçası olduğumuz toplumun kendisine bakım sağlamasını amaçlıyoruz.