Sevmek ve Yüzleşmek: Plastic Palace

Çin'in Avustralya'nın geri dönüşüm ürünlerini kabul etmemesiyle birlikte Avustralya plastik atık kriziyle karşı karşıya kalmıştır. Ülke genelinde yerel atık yönetimi tesisleri için geri dönüşümlü bir çözüm aranmaya başlanmıştır.

2010 yılında, artan miktarlarda atıklarla karşılaşan Albury Belediye Meclisi, Wodonga Şehri, Federasyon Konseyi ve İndigo, Büyükşehir Hume ve Towong konseyleri  (Yeni Güney Galler ve Victoria sınırındaki) Halve Atık girişimini başlattı.  Bu konuyu görünür kılmak için, Murray Sanat Müzesi Albury (MAMA), mimar Raffaello Rosselli'yi, 15 Aralık 2018 - 3 Mart 2019 tarihleri arasında Albury'deki QEII Meydanı'nda sergilenen geri dönüşümlü malzemelerin deneysel bir köşkünü tasarlayıp inşa etmek üzere görevlendirdi. 

Rosselli'nin uygulaması ile  mimarlığa sürdürülebilir bir yaklaşım izleyen ve göz ardı edilen veya atılan malzemelerin yeniden değerlenmesini araştıran Plastic Palace (Plastik Saray) adı verilen bir  tesis ortaya konulmuş. Tesis, Albury'nin sakinlerince atılan beş haftalık geri dönüşüm malzemelerinin sınıflandırılıp yaklaşık  20 ton atıktan inşa edilmiştir. 

QEII Meydanı'nın merkezinde yer alan Plastic Palace, yarı saydam beyaz bir jeotekstil cildin içinde bulunan ve içindeki düzensiz plastik balyaları saran mükemmel şekilde oluşturulmuş bir geometrik monolittir. Gün boyunca, pavyon dış cildi yanardöner hale gelip tek renkli plastikleri gizlemiş beyaz bir opal gibi görünmekte. Ziyaretçiler yaklaştıkça  malzemelere odaklanır ve küçük bir kapı ortaya çıkar. Küçük mağaraya benzeyen iç mekanda, pavyon ziyaretçilerinin üzerinde duran, sıkıştırılmış ev içi kireçtaşı vardır. Burada form, tavandaki küçük bir açıklığa içe doğru sivrilmektedir. Işık açıklıktan geçerken ve bulutlar tepeden aşağı yuvarlanırken, parlak sarı plastik bir gülen yüz ezilmiş nesnelerin arasından aşağıya bakar. Belki bir zamanlar bir çocuğa neşe getiren bir gülüş, ama şimdi, sanki şöyle diyor: ''Plastikler, çoğunlukla çocuk oyuncakları, dış mekan mobilyaları, araba tamponları, kasalar ve kutulardan oluşan balyalar gibi tuğlalara ezilir. Bu balyalar, insanların bir zamanlar sevdikleri mallar hakkında samimi bir içgörü sağlar.''

Proje, bu acil sorunu, tüketimimiz ve bu değersiz kaynağın yerel olarak nasıl geri dönüştürüleceği hakkında tartışmak için şehir merkezine taşınıyor. 

Plastik Saray, Rosselli'nin atıkların alışılmadık bir yapı malzemesi olarak kullanılabileceği yönündeki araştırmasının bir devamıdır. Ayrıca, bu malzeme deneyinin Avustralya'nın atık sorununu nasıl vurgulayabileceğini ve azaltacağını da göstermektedir. Proje, dünya çapındaki toplulukların artan atık problemlerini görünür kılmak ve yerel olarak azaltmak, yeniden kullanmak ve geri dönüşüme dönüştürmek için yenilikçi yollar bulmak ihtiyacına dikkat çekiyor.

Kaynak: architectureau.com, Raffaello Rosselli Architect