Kentsel Birliktelik İçin: Barış Mekânları

Espacios de Paz (Barış İçin Mekanlar); katılımcı alanların çatışan alanlarda kamusal alanların kendiliğinden inşası yoluyla fiziksel ve sosyal dönüşüm süreçlerini harekete geçirme girişiminin bir uygulamasıdır. 

Barış içinde bir arada yaşamayı teşvik eden bir barış kültürünü teşvik etmek, bölgeleri yeniden tanımlamaktan gelir. Her türlü şiddetin varlığına maruz kalan alanların "tehlike bölgeleri" nin sağlanması, toplumlarda yeni yaşam biçimlerini davet eden, günlük hükmeden temel kategorileri dönüştüren sosyal dinamikleri yaratma olasılığı olan bölgeler "barış bölgelerine" dönüştürülmesini sağlamakta...Yaşam, zaman ve mekan kullanımı, bilgi ve tecrübe alışverişi ve transferine dayanan, insan ve bölge potansiyelini iktidara dönüştüren, öğrenme ve işbirliği süreçleri üzerinde çalışma imkanı "sunmakta.

Metodoloji

Proje çerçevesi, beş farklı toplulukta aynı anda Venezuela ve diğer ülkelerden gelen mimarlar tarafından geliştirilen 6 haftalık bir çalıştayda oluşturulmuş. İlk hafta atölye çalışmalarının hazırlanması ve planlanması, takip eden dört hafta proje tasarlanması ve yürütülmesi ve sonuçların kontrol edilmesi için ise son bir hafta geçirilmiş. Her proje için takımlar, bir ulusal grup ve / veya iki ulusal grup birliği ve ayrıca başka bir yabancı grup tarafından oluşturulmuş; buna ek olarak katılan topluluklar, öğrenciler, gönüllüler ve devlet kurumları da bulunmakta...

Genel strateji;

Kentsel yapıdaki akupunktur eylemlerine, önemsiz alanlar, boş araziler veya spontan depolama sahaları gibi gerçekten kullanılmayan alanlara odaklanan müdahalelere dayanmaktadır; Bununla birlikte, kentsel dinamikler üzerinde kilit nokta olan ve çevrelerini dönüştürme ve birleştirme potansiyeline sahip alanlar dahil edilmiş. Çalışma: Büyük bir ulusal bütçeyi, karmaşık bürokratik süreçleri talep eden ve pek çok şeyi alan, büyük kentsel dönüşüm projeleri modeli yerine günlük yaşamın ihtiyaçlarını, beklentilerini ve dinamiklerini karşılamak ve dönüştürmek, yerel bir konuya odaklanan sosyal bir uygulama biçimidir.  Projenin kendi kendini yönetme mekanizması olarak uygulanan, vatandaşları kamusal alanların inşasına mahalle uyumunu güçlendiren öğrenme süreciyle dahil ederek, her seviyeye katılımı öngörmektedir. 

Mimarların sadece "toplum için" üreten değil, işçi olarak rolünü geri kazanmaları için de bir boşluk bırakılmış ve mimarlar projede aynı zamanda entegre bir kişi, olarak görülüp sürece dahil edilmiş.

Sonuçlar

Karmaşık bir bütün olarak görülen işbirlikçi mimari proje, bir araya getirilmesi ve genişletilmesinde 5 halka açık alandan oluşan bir ürünle birlikte çalışılarak kavramı ifade edebilecekleri büyük bir üretim süreci geliştirilmiş. Proje, topluma gerçekliklerini dönüştürmek için bağımsız olarak çalışmalarını sağlayan metodolojik bir araçtır.

Fotoğraflar: Pico Estudio 

Yer: Karakas/ Venezuela

Kaynak: http://www.eeestudio.es