Burning Man'de Derin Çöl Tasarımlarını Gösteren 11 Kurulum
Nüshet Çamuşoğlu / nushet@ekoyapidergisi.org
Burning Man, Covid-19 pandemisinin başlangıcından bu yana ilk kez yerinde ve çevrimiçi olarak gerçekleştirilerek bu yıl çeşitli kurulumlarla geri döndü. Hiçbir iz bırakmamayı ve resmi bir para birimi olmadan faaliyet göstermeyi amaçlayan katılımcılar, genellikle zorlu çöl koşullarında enstalasyonları getirmek ve kurmak için Blackrock City adlı bir kamp ve sanat koleksiyonunda topluca bir araya geliyor. 70.000'den fazla ziyaretçiyi çeken her tasarımcının malzemelerin kurulumunu ve sevkiyatını planlamasını gerektiriyor. 2022 kurulumlarının çoğu, deniz kaynaklı plastikten yapılmış parlayan heykeller de dahil olmak üzere geri dönüştürülmüş malzemelere odaklandı. Birçoğu, festival müdavimlerinin "playas" dediği çöl gölgesine olan ihtiyacı da düşündü. Bu yılki kurulumlardan bazıları aşağıdaki gibidir.
Lawrence Renzo Verbeck tarafından Empyrean Tapınağı
Burning Man'de her yıl değişmeyen bir şey anıtsal bir ahşap tapınağın varlığıdır. Bu tapınak da festivalin sonunda yakılır. Tasarımcılar her yıl değişir. Bu yıl, Colorado'da ikamet eden Lawrence Renzo Verbeck, merkezi toplantı salonunun etrafında sekiz köşeli bir yıldız tasarladı. Merkezi toplanma alanının üzerindeki mücevherli bir çekirdek, geceleri noktanın kenarları boyunca uzanan karmaşık ızgaraları aydınlatan ışıklarla doluydu.
Carillon Projesi, Steven Brummond
Tasarımcı Stephen Bramond, 48 metrelik bu çan kulesi için geri dönüştürülmüş kontrplak kullanmayı tercih etti. Tasarımcıya göre, paneller balık kılçığı veya kirpi görünümüne benzeyecek şekilde düzenlenmiş. Blumond, "Bu desen ışığı filtreleyerek kulenin içeriden parlamasını sağlıyor" dedi. Katılımcılar kuleye tırmanmayı ve yapının yüksekliğine yerleştirilmiş 99 çana bağlı bir dizi halatla etkileşime girmeyi başardılar.
Bjarke Ingels ve Jakob Lange tarafından SKUM Thundercloud
Danimarkalı mimarlık firması BIG'in ortakları Bjarke Ingels ve Jakob Lange, festival için küresel bir enstalasyon tasarladı. Skum, Danca'da kabarcık anlamına gelir ve tasarım sıcak hava balonlarının yapımında kullanılana benzer şişirilebilir bir malzemeden yapılmış.Gün boyunca bina gölgelenir ve geceleri dış gürültüye tepki veren bir "yıldırım çarpması" ile içeriden aydınlatılır.Tasarımcı, "SKUM'un yakınında yapay veya doğal bir ses meydana geldiğinde, yıldırım düşmeleri durur. Şimşekler ancak sakin bir sakinlik geri geldiğinde yeniden başlar" dedi.
Jules ve David Nelson Gal tarafından Kurtuluş
Çöldeki bu Romanesk yapı, sanatçılar Jules ve David Nelson Gull tarafından "zaman, mekan ve enerji tarafından dönüştürülmüş bir insan düşüncesi tapınağı" olarak tasavvur edilmiş. 3.000'den fazla kitap demonte edildi ve kütüphaneyi oluşturmak için çerçevelendi. Üç iç odada katılımcılar yapının açıkta kalan tavanını görebildiler. İçeride şamdanlar, kitap sayfalarından yapılmış avizeler ve masalar vardı.
Titan, Marcus Vinicius de Paula
Sanatçıya göre Titan, çölün derinliklerinde, kamptan uzakta ve festival haritasında yer almıyor. Zimbabve'den iki büyük siyah granit levhası yerleştirildi, toplam ağırlığı 907 kilogram ve aşağıdan aydınlatıldı. De Paula "Bu parça, daha geniş çalışma grubumla birlikte, insan varoluşundan çok önce ve sonra dayanacak dayanıklı malzemelerin kullanımını dikkatle değerlendirdi." dedi. Bu parçadaki granit 500 milyon yaşında.
Arthur Mamou-Mani tarafından Katarsis
Fransız mimar Arthur Mamou-Mani, bu yılki festival için bir fraktal galeri ve amfitiyatro tasarladı. Uzun kumaş paneller, gölge sağlamak için ahşap çatıdan geçiyordu ve tüm yapı merkezi bir noktanın etrafında toplanmış. Mamou-Mani, "Bu sonsuz alanın gökyüzüne yükselen yedi kapısı var, giderek daha karmaşık ve samimi hale geliyor, herkesin her türlü sanatı yerleştirmek için kullanabileceği rüya gibi galeriler ve performans alanları." dedi.
John Marx ve J. Abscinthia Vermut tarafından seyircisiz bir müze
Mimar John Marx ve sanatçı J. Avincia Vermut, tasarımcıların galerilerin "elitist" doğası olarak algıladıkları şeye meydan okumayı amaçlayan Seyircisiz Müze'yi yarattı.Katılımcılar, alüminyum panelleri destekleyen çelik çerçevelerle inşa edilen galeriden sanat eserlerini çıkarmakta özgürdüler ve duvarlara bıraktılar.Marx, yapıyı "kısmen mekanik, kısmen biyolojik, kısmen soyut ve gerçeküstü görünen alışılmadık şekilli bir koridora sahip bir bina" olarak tanımladı.
Antoine Lee ve Collective tarafından Güneş Tapınağı
Güneş Tapınağı, eski Mısır ve Nubian mitolojisinin unsurlarıyla tasarlanmış ve devasa bir dikey 'geçit'e bakan sütunlu bir tapınağa sahip. Kontrplak içine sarılmış ahşaptan yapılmış yapı, alevleri havaya fırlatan bir dizi ateş elementinden oluşuyor. Sanatçı, "Yüksek kapıdan başlayarak sanat enstalasyon elemanlarının yüksekliği, doğudan yükselen güneşin gücünü sembolize ederken, yapının batıya doğru kademeli olarak azalması bu gücün azalmasını temsil ediyor" dedi.
Jen Lewin'in Son Denizi
Sanatçı Jen Lewin, etkileşimli fayanslar ve bir kutup ayısı heykeli ile bir enstalasyon yarattı. Hepsi okyanustan toplanan plastikten yapılmış. Zemin plakalarının şekli, matematikçi Marjorie Rice tarafından geliştirilen beşgen döşemeye dayanıyor. Yol boyunca, Lewin Amerika Birleşik Devletleri'nde geri dönüştürülmüş okyanus plastiği üreticilerinin sıkıntısıyla karşı karşıya kaldı ve nihayetinde bunları üretmek için Güney Afrikalı Ocean Plastic Technologies şirketine döndü.
Dave Keane & Folly Builders tarafından Cennet
Palladisium'un tamamı kurtarmadan elde edildi ve çölün ortasında "geniş bir orman ekosistemini" temsil etmesi amaçlandı.Tasarımcı, yanlarında grafik öğeleri olan bir dizi ağaç yarattı. İlk dördü katılımcılar için tünek görevi gördü ve ek gölge sağlamak için küçük bir bölme dahil edildi.Ekip, "Paradisium ormanın güzelliğini, doğayla olan bağımızı ve karşılıklı bağımlılığımızı çağrıştıran ve birlikte bir topluluk duygusunu ve geleceğimize yatırımı teşvik eden uzun zaman önce düşmüş ağaçlardan oluşan bir ormandır" dedi.
Yanan Adam Projesi 2022 Görüntüsü
Festivalin son gününde yakılan heykelsi bir figür olan festivalin 'adamı' için her yıl farklı bir tasarım geliştiriliyor. Bu yılki festival teması "Uyanış Düşleri" için ilham kaynağı olarak Çin edebiyatından rüya sekanslarını kullanan yaratıcı ekip, yapıyı sembollerle süsledi ve tapınak benzeri bir kaide üzerine yerleştirdi.