Baltimore’da İlk Sürdürülebilir Yüzen Sulak Alan
Nüshet Çamuşoğlu / nushet@ekoyapidergisi.org
Baltimore, MD'de, disiplinler arası bir mimarlık firması olan Ayers Saint Gross, National Aquarium Harbor Wetland projesini tamamladı. Ayers Saint Gross, National Aquarium ile iş birliği yaparak bu ilk türden sürdürülebilir, yüksek performanslı yüzen bataklığı geliştirdi. Bu proje, doğal habitatları yeniden canlandırmayı, biyolojik çeşitliliği ve su kalitesini önemli ölçüde iyileştirmeyi amaçlayarak yıllarca süren çevresel bozulmayı tersine çevirecek ve canlı bir ekosistem yaratacak.
Baltimore'un Inner Harbor bölgesinde, Pier 3 ve Pier 4 arasında yer alan Harbor Wetland, National Aquarium kampüsünde ücretsiz bir sergi olarak sunuluyor. Ziyaretçiler, 10.000 m2’lik bu habitatta, yüzlerce yıl önce bu bölgede var olan tuzlu su bataklıklarına benzeyen bir ortamı seyrediyor.
Su havalandırma teknolojisi ile birlikte 30.000'den fazla çim ve çalı içeren tasarım, çeşitli mikro habitatları teşvik etmek ve alana daha fazla tür çeşitliliği çekmek için katmanlı topografya ve katmanlı yüksekliklerde dikim yüzeyleri ile yeni bir tür yüzen sulak alan sunarak geleneksel sistemlerden farklı inşa edildi. Ayrıca, bu proje daha uzun ömürlülüğü teşvik etmek için gerekli olan statik sistem yerine ayarlanabilir bir yüzdürme sistemine sahip.
Harbor Wetland, işlevsel bir yapay bataklık olarak tasarlanmış. Bu habitat, geri dönüştürülmüş plastik hasırlar ve bölgeye özgü gelgit bataklık çalıları, otlarıyla oluşturulmuş. Bitkilerin kökleri suya doğru uzanarak yerel türler için mikrohabitatlar sağlıyor ve sudan besin maddeleri ile kirleticileri emiyor. Hasır, dayanıklılığı artırmak için UV koruyucu bir kaplama ile kaplanmış ve bataklığın büyüyen biyokütlesinin ağırlığını dengelemek için hava regülasyonlu şamandıralara sabitlenmiş.
Su, bataklık içerisindeki sığ kanallar boyunca sıkıştırılmış hava yardımıyla dolaştırılıyor. Kanallarda, altlarına yerleştirilmiş seramik hava taşları bulunan altı metre uzunluğundaki özel hava boruları kullanılıyor. Bu hava taşları, suyun yüzeyine doğru yükselen binlerce küçük baloncuk oluşturuyor ve suyu bataklığın içindeki sığ kanallarda dolaştırıyor. Baloncuklar ayrıca çevredeki suyu oksijen olarak salarak çözünmüş oksijen seviyelerini artırıyor ve gelgit değişiklikleri sırasında suyun sürekli hareket etmesini sağlayarak sucul türler için faydalı oluyor.
Harbor Wetland projesi, yine Ayers Saint Gross tarafından tamamlanan daha önceki Waterford Kampüs Planı'ndan ortaya çıkmış. Bu proje, Ayers Saint Gross'un Studio Gang'in EcoSlip konseptinin devamı olarak National Aquarium ve Biohabitats, McLaren Engineering Group ve Kovacs, Whitney & Associated ile birlikte çalıştığı bir Yüzen Sulak Alan Prototipinin tasarlanmasına yol açmış. Prototipin yıllarca incelenmesi ve rafine edilmesiyle elde edilen bilgiler, tam ölçekli Harbor Wetland'in uygulanmasına yönelik tasarım sürecinin temelini oluşturdu.
Sulak alan, şimdiden nehir su samurları, balıklar, ördekler ve Maryland mavi yengeçleri gibi çeşitli vahşi yaşam türlerine ev sahipliği yapıyor.