Yaşam Alanına Dönük Bir Bakış: Habitat 67
Kanadalı mimar Moshe Safdie 1967 yılında Dünya Eserleri için Kanada Pavyonu olarak tasarladığı Habitat 67, başlangıçta yoğun kent alanlarında yüksek kaliteli konut üretimi için deneysel bir çözüm olarak tasarlandı. Safdie, prefabrike modüler birimler üzerine yaptığı araştırmada konut maliyetlerini azalttığını ve bir banliyo evinin niteliklerinin yüksek katlı konut tipolojisine uygunluğunu teyit etmiş.
Safdie’nin 1961 de tamamladığı ‘Kent Yaşamında Bir Olgu’ ve ‘Üç Boyutlu Modüler Yapı Sistemi’ adlı tezleri Louis Kahn Stüdyosu tarafından 1967 Dünya Eserleri etkinliğinde sunmak için davet etmesiyle birlikte master plana dönüştürülmüş. Kanadalı hükümet tarafından onaylanarak 158 konut birimine indirilen proje bir okul ve 1000 konuttan oluşmakta.
Habitat 67, çeşitli kombinasyonlarla istiflenmiş ve çelikle bağlanmış şekil ve boyutları değişen prefabrik modüllerden yapılmış. Bir dizi yaya yolu ve köprüleri barındıran yapı bloğunda üst katlar için asansörler merkezleri de bulunmakta. Zemin katta ise park alanları ve yürüyüş yolları ayrılmış. 
Prefabrikasyon süreci yerinde gerçekleşen Habitat’da üretimi tamamlayan modüler mutfak ve banyolarda kurularak her biri kendi bölümlerine yerleştirilmiş. Bu inşa sistemi kitle ölçeğinin hükümet tarafından azaltılması sebebiyle Safdie’nin uygun fiyatlı konut vizyonuna maliyet olarak uymasa da Safdie bu sistem ile hem etkili hem de uyarlanabilir yeni bir konut tipolojisi yaratmayı başarmış.
Yapı kutularının informal yerleşimiyle her daireye çatı bahçesi, temiz hava akışı ve maksimum doğal ışık sağlanmış. Habitat 67 daha sonraları bir çok mimara ilham olmuş bugün ise hedeflerini koruyan başarılı bir konut kompleksi olarak işlevini sürdürmekte.
Yaşam alanına dönük bakışı yansıtan bu fikrin iki önemli değeri; prefabrikasyon oluşu diğeri ise yeni bir paradigmada tasarlanan apartman binası olmasıydı.
